Gespecialiseerde labels en distributeurs zoals Suburban Records brengen steeds chiquere compilaties uit, maar die zijn te vaak op maat gesneden van de freak: een box met acht cd's van een band of artiest, begin er maar aan. Maar nu is er "ABC of the Blues", een geweldige box met zomaar liefst 52 cd’s van grote blueslegendes tot minder bekende bluesartiesten. Een compilatie waarop  meer dan 100 bluesartiesten terug te vinden zijn. Of de blues 17 jaar jaar geleden werkelijk z'n honderdste verjaardag heeft gevierd, dat laten wij in het midden, maar er is toch een plausibele reden om 1903 als geboortejaar te nemen. Dat jaar hoorde W.C. Handy (de latere Father of the Blues en schrijver van het legendarische "St. Louis Blues") aan het station van Tutwiler, Mississippi een straatmuzikant een hartverscheurend liedje zingen terwijl hij met een mes over de snaren van zijn gitaar streek. De melodie bleef in Handy's hoofd hangen, tot hij ze vele jaren later als "Yellow Dog Blues" zou uitschrijven en in 1914 samen met "St. Louis Blues" als bladmuziek zou publiceren, van opnemen op plaat was toen nog geen sprake... De daaropvolgende pioniers creëren verschillende stijlen maar houden altijd vast aan dezelfde basis, te weten een stramien van 12 vierkwartsmaten, waarin verder plaats is voor de nodige improvisatie, de zogenaamde "12 Bar Blues".

Op 19 juni 1865 wordt in de Verenigde Staten de slavernij afgeschaft. Eén van de gevolgen is dat de zwarte bevolking openlijk muziek kan gaan maken. Een muziekcultuur die twee eeuwen lang sluimerde op de plantagevelden komt tot volle bloei. De muziek van de slaven grijpt terug naar hun verleden in Afrika met vraag-en-antwoord gezangen en pulserende ritmes. Maar het is geenszins een stilstaande muziekcultuur. Slaven uit verschillende gebieden in Afrika nemen ideeën van elkaar over en hun muziek vermengt zich ook met die van andere immigranten: de Schotse en Ierse folk, Poolse polka, Spaanse flamenco en West-Europese fanfare. Al deze invloeden klinken door in de eerste zwarte muziekstijlen die tot wasdom komen: vanaf 1900 de ragtime en na de eerste wereldoorlog de jazz. Deze genres ontstaan in de stad, in de dansclubs waar ondanks de drooglegging die de Amerikaanse overheid in die jaren heeft opgelegd altijd wel aan alcohol te komen valt. Op het platteland in het zuiden ontwikkelt zich de blues, een muziekstijl en poëzie die raakt aan de ziel van de zwarte bevolking. Gespeeld op goedkope akoestische gitaren en piano's die in elk café wel te vinden zijn. Het is muziek die 's avonds na een lange dag werken wordt gespeeld om bij te ontspannen, maar al snel - jaren twintig - een opmars maakt via 78-toerenplaatjes. De akoestische gitaar heeft dan dikwijls plaatsgemaakt voor een meer jazzy begeleiding (piano en blazers). Als in de jaren dertig de economische depressie opkomt, zien duizenden zwarten zich genoodzaakt naar de grote steden te trekken voor werk. Daar ontstaat een stadse variant van de blues, met slidegitaar en mondharmonica. Elektrisch versterkte blues. Harder, rauwer en grimmiger van karakter. Tot aan de jaren vijftig ontstaan er op diverse plekken in de Verenigde Staten varianten van de blues. Ook ontstaat de rhythm & blues, een van de pijlers van wat de rock-'n'-roll zou worden. Bij de R&B worden de bluesakkoorden gespeeld met een stomende backbeat, met de nadruk op het (poppy) liedje. In de jaren zestig kiest de zwarte jeugd echter massaal voor andere, nieuwe zwarte muziek: soul en funk. Opmerkelijk is dat juist in die periode blanke jongeren de blues oppikken en bandjes beginnen.

"ABC of the Blues" (inclusief met verhelderend booklet) biedt een bloemlezing van wat er in al die vroege jaren werd opgenomen. En bestrijkt zowat de hele geschiedenis van de blues, zowel in de tijd en de verschillende locaties en migraties. En de invloed op heel veel muziek later. De muziek varieert van akoestische gitaar met zang, elektrisch versterkte bands en orkesten en soms alleen met piano en zang van o.a. Bessie Smith, Sippie Wallace, Big Mama Thornton, Muddy waters, Howlin Wolf, Bukka White, Sonny Boy Williamson 1&2, Little Walter en vele andere. De keuze viel op meer dan 1.000 tracks verspreid over 52 cd's, goed voor bijna 52 uren muziek. En waarom u ons moet geloven wanneer wij het over 'een waarlijk verbluffende collectie' hebben? Omdat wij ons toevallig al sinds jaar en dag verdiepen in de post-war blues, en wij op de selectie van muziekdeskundige Samuel N. Cameron volstrekt niks aan te merken hebben, that's why. Alle smaakmakers zijn vertegenwoordigd, met hun beste, opmerkelijkste en/of bekendste nummers en laten horen dat bands uit de jaren ’60 en ‘70 zoals: Led Zeppelin, Rolling Stones en o.a. Fleetwood Mac goed geluisterd hebben naar een aantal van deze bluesartiesten. Ook de bluesbands van tegenwoordig spelen nog songs van deze artiesten. Bluesfreaks zullen door deze selectie niet verrast worden - het zijn de klassiekers, maar dan ook allemaal - maar wie het genre met één welgemikte aankoop geheel wil coveren, weet wat hem/haar te doen staat. Kortom, "ABC of the Blues" is een zeer mooie impressie van de blues zoals die in de basis is begonnen en beleefd, een box waar je heel stil van wordt, ideaal voor als je van goede blues houdt maar niet weet wat je moet draaien .... het is gewoon een fantastische box met nog een Puck Harmonica van Hohner er bij en dit allemaal voor een aantrekkelijke prijs. Een tof hebbeding voor de bluesliefhebbers.

ABC OF THE BLUES is HIER verkrijgbaar